Relacja 301-5100 w Archiwum ŻIH

1) Zaświadczenie Żydowskiego Instytutu Historycznego o tym, że Dawid Moncarz brał udział w podziemnym ruchu oporu w getcie, w latach 1942-43. W czasie powstania walczył na ul. Miłej. 2) Zeznanie złożone w ŻIH przez Witolda Zielińskiego, dotyczące Dawida Moncarza. Moncarz odbierał w getcie broń, hełmy i żywność przynoszoną do getta przez Zielińskiego. 3) Zeznanie Dawida Moncarza dotyczące jego działalności w getcie, z ramienia PPR. W getcie poznał Zielińskiego. )d 1942 r. pracował w placówce w Ursusie, do 17 kwietnia 1943 r. W międzyczasie pomagał budować bunkier na Miłej 42. 19.04 nie zdążył dojść do swojego bunkra na Miłej 56, doszedł tylko do bunkra na Miłej 42. Pierwszego lub drugiego dnia powstania dom został podpalony. Dostał rozkaz, żeby zrobić otwór w murze na rogu Gęsiej i Lubeckiego. Organizacja wyznaczyła go do pilnowania dziury, został ranny. Trafił do bunkra na Miłej 36 lub 38. 27 kwietnia dom został okrążony przez Niemców. Później zostali zawiezieni na Majdanek. Moncarz pracował przy budowie baraków. Po dwóch miesiącach został przewieziony do Skarżyska Kamiennej, do fabryki broni. Kiedy Rosjanie zaczęli się zbliżać został zapędzony do wagonu i wywieziony na Czechosłowację, do Pilzna i Pragi. W Pradze doczekał wyzwolenia, 6 miesięcy spędził w szpitalu. Później wrócił do Warszawy. 3) Krótka notatka o pracy w Ursusie, napisany przez Dawida Moncarza. 4) Zaświadczenie ZBOWiD o tym, że Dawid Moncarz, syn Jakuba, brał czynny udział w ruchu oporu w getcie, a później przebywał w obozach Majdanek i Buchenwald.

Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego
ul. Tłomackie 3/5
00-090 Warszawa
secretary@jhi.pl
www.jhi.p