Given name: Salomea (Sara) [matka Rafała Molskiego] Family name: nieznane

Przed wojną pracowała jako administratorka kamienicy na pl. Grzybowskim, gdzie mieszkali jej przyszli teściowie. Tam poznała męża, lekarza dentystę. Po ślubie już nie pracowała. Mąż miał gabinet w domu. Mieli jednego syna (Rafał Molski). W domu rozmawiała po polsku z synem, z mężem często po żydowsku. Ich dom nie był religijny. Początkowo gabinet męża prosperował dobrze, mieszkali w dużym mieszkaniu na Smoczej. W latach 30-tych było coraz mniej pacjentów. W 1935 r. wyjechała z mężem na 1,5 roku do Radzymina Podlaskiego. Wrócili do Warszawy, przeprowadzili się na Solna do mniejszego mieszkania. W 1939 r. mąż został zmobilizowany. W 1940 r. ich mieszkanie znalazło się w obrębie getta. Ojciec z synem zajmowali się jakimiś dorywczymi pracami. W 1942 r., została zatrudniona razem z mężem i synem w szopie obuwniczym Schultza. W czasie powstania w getcie była razem z mężem ukryta w schronie. Syn brał udział w powstaniu, a kiedy został ranny, dołączył do nich w schronie. Po jakimś czasie schron został odkryty. Ponieważ były dwa wyjścia, udało im się uciec do pobliskiego budynku na Nowolipkach. Niemcy podpalili dom. Szukali innego miejsca, ale zostali złapani, doprowadzeni na Umschlagplatz, trafili na Majdanek. Została rozdzielona z mężem i synem. W lipcu 1943 r. została przewieziona do Birkenau. Zmarła w obozie na tyfus.

Autor wywiadu, syn Salomei, nie chce podać nazwiska rodziców, ani rodowego nazwiska matki. Z innych źródeł wiadomo, że po mężu nazywała się Mozelman.