Życie codzienne: Lila Cukier wstaje o piątej r...

Życie codzienne: Lila Cukier wstaje o piątej rano, podgrzewa kawę. Stefan ogarnia wspólny pokój. O szóstej są już na ulicy. Niemcy dzielą robotników na trzy grupy: jedna idzie na Komitetową, druga na Grzybowską, trzecia na Okopową. Dojście do pracy zabiera godzinę, ale często drugą godzinę ludzie czekają na przepuszczenie przez posterunek przy murze. Jest już tylko jeden punkt, w którym można wejść lub opuścić getto. Wszyscy są sprawdzani i przeszukiwani. To samo powtarza się po dziesięciu godzinach, gdy wracają z fabryki. Kto pierwszy wraca do domu, przygotowuje zupę dla reszty. Wracają potwornie zmęczeni , w domu jest zimno. Seweryn dba o opał: co wieczór wyrusza z grupą mężczyzn na poszukiwania wszystkiego, co nadaje się do spalenia w piecyku. Pali się ramami okien, drzwiami, resztkami mebli, schodów z opustoszałych domów. Gdy piecyk gaśnie, w pokoju natychmiast robi się zimno: z ust unosi się para, a na szybach zamarza lód. Mimo to każdego ranka Lila, Stefan i Seweryn zrywają się błyskawicznie: grupa na ulicy nie czeka, a każdy boi się zostać w domu.