Zofia Dębicka załatwia dokumenty dla Marysi i...

Zofia Dębicka załatwia dokumenty dla Marysi i jej męża, Arnolda. Gotowe metryki, wsteczne odcinki zameldowania i kenkarty, jeszcze bez zdjęć, musi gdzieś ukryć na noc, tymczasem wszystkie możliwe schowki w domu pełne są przechowywanej broni. Zofia ostatecznie chowa papiery pod ciężką beczką z piaskiem, stojącą na schodach; nikt jej nigdy nie rusza. Kiedy Zofia wychodzi następnego dnia na klatkę, dostrzega ślady po przesuwanej beczce; po papierach nie ma śladu. Dowiaduje się od właścicielki, że stróż akurat tego ranka sprzątnął i umył schody. Załamana Zofia idzie do dozorcy z pytaniem, czy nie znalazł na schodach paczki, którą zgubił ktoś z jej znajomych. Za znalezienie paczki przewidziana jest nagroda. Dozorca twierdzi jednak, że niczego nie znalazł. Niedługo potem dozorca przychodzi do Zofii i w natarczywy sposób domaga się „pożyczki”. Zofia wyjaśnia, że nie ma tak dużej kwoty, dowie się jednak, może ktoś z jej znajomych dysponuje pieniędzmi. Niezwłocznie kontaktuje się ze znajomymi, działającymi w konspiracji. Przychodzą przebrani w policyjne mundury, wywołują stróża na schody. Każą mu natychmiast oddać paczkę. Dozorca początkowo twierdzi, że o niczym nie wie. „Policjanci” zapowiadają jednak, że jeśli nie odda natychmiast papierów, zarówno on, jak i jego rodzina zostaną w ciągu 24 h zlikwidowani. Dozorca przerażony przynosi paczkę, tłumaczy, że chciał zarobić. Zarzeka się, że nikomu nie wspominał o dokumentach, co okazuje się prawdą. Pozostaje wyrobić nowe kenkarty dla Marysi i jej męża, którzy o całej awanturze nic nie wiedzą.