Wojska niemieckie wkraczają do miasta. Od rana...

Wojska niemieckie wkraczają do miasta. Od rana słychać stukot ich ciężkiego obuwia, który roznosi się echem po wszystkich dzielnicach.
Sophie po raz pierwszy od paru dni może bezpiecznie przebyć drogę dzielącą jej dom od domu matki.
Najpierw jednak odwiedza grób brata.
W domu matki panuje rozpacza. Rozmawia ze swoją siostrzenicą Haliną i matką. Nie potrafi złagodzić ich cierpienia, nie potrafi im pomóc.
Sophie, jej mąż i szwagier wybierają się do restauracji. Odwiedzają również przyjaciółkę szwagra, która postanowiła opuścić kraj, buntując się przeciwko niemieckim rządom. Szwagier dołącza się do tego planu. Chcą uciec, jak wielu Żydów, przez rosyjską granicę. Sophie i jej mąż uważają ten plan za nierozsądny,ale nie mają odwagi go krytykować, bowiem sami nie wiedzą co ich czeka w Polsce.

Pamiętnik 302/231 w Archiwum ŻIH
Początek okupacji niemieckiej w Warszawie, rozporządzenia antyżydowskie(mąż autorki był więziony za brak żydowskiej opaski). Życie w getcie warszawskim, praca w szopie Schulza. W styczniu 1943 r. autorka opuściła getto, ukrywała się w Konstancinie i Milanówku, była prześladowana przez
szantażystów. Mąż i córka ukrywali się oddzielnie. W lipcu 1943
cała rodzina zgłosiła się do Hotelu Polskiego w Warszawie, po czym zostali wywiezieni do obozu koncentracyjnego w Bergen-Belsen. Opis warunków życia w obozie, ewakuacja obozu w kwietniu 1945 r., wyzwolenie i wyjazd do Paryża.
Autorka pochodziła z rodziny polskich Żydów mieszkających przez pewien czas w Niemczech. Przed wojną studiowała w Paryżu. Po wojnie wyjechałado Izraela.