W tym czasie żadne przepustki nie były honorow...

W tym czasie żadne przepustki nie były honorowane. Każdy napotkany na ulicy podczas obławy lub łapanki był doprowadzany na Umschlagplatz. Dopiero przed załadowaniem gestapowcy sprawdzali złapanym dokumenty i decydowali kto może zostać, a kto ma być wywieziony. Podobnie Niemcy traktowali pracowników szopów. Najpierw gromadzono pracowników szopów na Umschlagplatzu, a dopiero później decydowano, kto powróci do pracy. Taki stan rzeczy trwał do 29 VIII.

Część V. Likwidacja getta warszawskiego.
Przebieg wielkiej akcji likwidacyjnej w getcie warszawskim w lipcu i sierpniu 1942 roku. Samobójstwo A. Czerniakowa. Relacja uciekiniera z Treblinki. Próby uniknięcia wysiedlenia poprzez uzyskanie zaświadczeń o zatrudnieniu.
Autor był lekarzem, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r.,
następnie do maja 1940 r. przebywał w Pińsku, skąd przedostał się do Warszawy. W getcie był kierownikiem sierocińca przy ul. Wolność. 7 sierpnia 1942 r. (pod jego nieobecność) Niemcy wywieźli dzieci i personel sierocińca). Następnego dnia autor wydostał się na tzw. aryjską stronę. Ukrywając się spisywał wspomnienia (pozostawił plan dzieła w 6 częściach). W 1943 r. zgłosił się do Hotelu Polskiego, został wywieziony do Bergen-Belsen, zginął w Auschwitz. Pamiętnik dostarczyła do Żydowskiej Komisji Historycznej siostra autora.