W początkowej fazie Wielkiej Akcji, kiedy mało...

W początkowej fazie Wielkiej Akcji, kiedy mało osób wywożono z getta, przyjeżdżał jeden 40 wagonowy pociąg. Do każdego wagonu Niemcy pakowali po 100 – 120 ludzi! Później, kiedy więcej osób wywożono, ładowano 2 takie pociągi. Codziennie, o określonych porach, te same pociągi przyjeżdżały po kolejnych mieszkańców. Pociągi był szczelnie pozamykane. Ładowanie nadzorowali funkcjonariusze służby porządkowej, jeżeli robili to zbyt opieszale, to w najlepszym razie Niemcy ładowali ich również do wagonów. Osoby, które zmarły na miejscu, były wywożone na cmentarz. Pociągi wracały po kilku godzinach puste, oczyszczone i wysypane wapnem.

Część V. Likwidacja getta warszawskiego.
Przebieg wielkiej akcji likwidacyjnej w getcie warszawskim w lipcu i sierpniu 1942 roku. Samobójstwo A. Czerniakowa. Relacja uciekiniera z Treblinki. Próby uniknięcia wysiedlenia poprzez uzyskanie zaświadczeń o zatrudnieniu.
Autor był lekarzem, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r.,
następnie do maja 1940 r. przebywał w Pińsku, skąd przedostał się do Warszawy. W getcie był kierownikiem sierocińca przy ul. Wolność. 7 sierpnia 1942 r. (pod jego nieobecność) Niemcy wywieźli dzieci i personel sierocińca). Następnego dnia autor wydostał się na tzw. aryjską stronę. Ukrywając się spisywał wspomnienia (pozostawił plan dzieła w 6 częściach). W 1943 r. zgłosił się do Hotelu Polskiego, został wywieziony do Bergen-Belsen, zginął w Auschwitz. Pamiętnik dostarczyła do Żydowskiej Komisji Historycznej siostra autora.