W niedzielę z 18 na 19 kwietnia 1943 o drugiej...

W niedzielę z 18 na 19 kwietnia 1943 o drugiej w nocy Niemcy zaczęli obstawiać getto gęstymi patrolami. Pojedyncze patrole weszły do getta. Mieszkańcy pochowali się do schronów. O piątej rano do getta centralnego (za ul. Gęsią) wkroczył kolumna 2 tys. SS-manów uzbrojonych w najnowocześniejszy sprzęt: z czołgami, działkami szybkostrzelnymi, samochodami ciężarowymi i ambulansami. Za nimi posuwała się limuzyna, w której był "sztab" morderców. Przyjechał nawet Polizeifuhrer Globocnik, kat Zamojszczyzny, oraz Brandt i Michelsohn z Vernichtungskommando Lublin. Wkraczające do getta oddziały niemieckie wraz z pomocniczymi ukraińskimi i łotewskimi napotkały na opór żydowskich bojowców.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.