W dniu wyjazdu drugiej partii Żydów z Hotelu P...

W dniu wyjazdu drugiej partii Żydów z Hotelu Polskiego, pod koniec czerwca 1943, około godziny siódmej rano żandarmeria obstawiła hotel wraz z podwórzami i ulicą przed hotelem, nie wypuszczając nikogo. O godz. 9 zajechały na podwórze wojskowe samochody ciężarowe, do których kolejno wsiadali wraz z bagażem wyjeżdżający. Wszystko odbywało się w spokoju i bez zbytniego pośpiechu. Przy wsiadaniu stali oficerowie sprawdzający dokumenty upoważniające do wyjazdu. Ludzi ładowano „grupami rodzinnymi” tzn. sprawdzano ilość osób poszczególnej rodziny, na nazwisko której wystawiona była promessa. Przy wsiadaniu do auta wręczono głowie rodziny promessę. Samochody zawiozły ich w kilku partiach na Dworzec Gdański. Pociąg składał się z wagonów pasażerskich. Po pracy oficerowie zjedli obiad w Hotelu i odeszli.

302/49

Henryk Rudnicki
ur. 1899?

Historia martyrologii i wykończenia getta warszawskiego anno domini 1942

Opis akcji deportacyjnej latem 1942 r., organizacja tzw. szopów, udział Żydowskiej Służby Porządkowej w przeprowadzaniu wysiedleń.
Losy autora: 16 VIII 1942 r. znalazł się z żoną na Umschlagplatzu, udało mu się wydostać, natomiast jego żona została wywieziona do obozu zagłady. Opis obozu zagłady w Treblince.
Selekcja mieszkańców getta w tzw. kotle we wrześniu 1942 roku. Warunki życia w getcie szczątkowym. Powstanie w getcie warszawskim. Obraz powstania w polskiej prasie konspiracyjnej i opinie Polaków o powstaniu. Ujawnienie mordu katyńskiego (autor uważa Katyń za niemiecką prowokację). Położenie Żydów ukrywających się po tzw. aryjskiej stronie. Afera Hotelu Polskiego. Refleksje nad dziejami narodu niemieckiego.

Autor opuścił getto w styczniu 1943 r., pisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Opis obozu zagłady w Treblince (uzupełniony w grudniu 1944 r.) i powstania w getcie nie opierają się na bezpośrednim świadectwie autora. Brak strony zawierającej plan Umschlagplatzu. Pamiętnik został przekazany do Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w 1946 r. przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych.