W branży włókienniczej wydano zarządzenie, że...

W branży włókienniczej wydano zarządzenie, że wszyscy Żydzi muszą zgłosić posiadane zapasy. Na początku niektórym Żydom po zgłoszeniu remanentu zezwolono na handel manufakturą lub skórą. Mniejsze przedsiębiorstwa zmuszono do sprzedaży tych remanentów organizacjom gospodarczym polskim, które rozprowadziły je wśród swoich członków. Działo się to w takich warunkach, że towar uznawano za zepsuty lub w marnym gatunku i Żydzi dostawali za swój majątek grosze, wypłacone w dodatku dopiero w 1943 r. Izba Przemysłowo-Handlowa w Warszawie oraz Stowarzyszenie Kupców Polskich wykazywały wobec Żydów lojalność i dobrą wolę, natomiast Związek Drobnego Kupiectwa Chrześcijańskiego był nadzwyczaj gorliwy w tej akcji antyżydowskiej i jemu trzeba przypisać likwidację Nalewek, Gęsiej, Zamenhofa, Muranowskiej.

NN

bez tytułu

Analiza sytuacji gospodarczej getta warszawskiego. Masowa konfiskata przedsiębiorstw żydowskich w pierwszym okresie okupacji. Polacy jako zarządcy mienia żydowskiego: Izba Przemysłowo-Handlowa i Stowarzyszenie Kupców Polskich wykazały się lojalnością w stosunku do Żydów, natomiast Związek Drobnego Kupiectwa Chrześcijańskiego zajął postawę antyżydowską. Działalność produkcyjna mieszkańców getta, rozliczenia finansowe między Żydowskim Bankiem Spółdzielczym a bankami po tzw. aryjskiej stronie za pośrednictwem Izby Rozrachunkowej.

Tekst nosi adnotację „Materiały bundowskie”.

Maszynopis, s. 1-14, format: 290 x 210 mm, jęz. polski