Tadeusz Obremski dowiaduje się od córki o prob...

Tadeusz Obremski dowiaduje się od córki o problemach żony z mieszkaniem: przez kilka pierwszych dni po wyjściu z getta ukrywała się w małym pokoiku Jadwigi, ta jednak uchodzi za aryjkę, pozbawioną rodziny, która rzekomo wyjechała do Ameryki. Jadwiga znalazła matce pokój na Wspólnej, u kulturalnej pani, mieszkającej z córką lekarką. Obremska nie ma jednak odcinka meldunkowego, dwa dni później gospodyni prosi ją, by się wyprowadziła. Obremska znowu ukrywa się u córki, która jednak dzień później spotyka na mieście znajomą, panią Majzlową, która zaprasza Obremską do siebie. Dzień po wizycie Jadwigi, na Sandomierską dociera zapłakana Ela Obremska. Opowiada mężowi, że znowu musi szukać mieszkania. Mieszkały z Majzlową na Chłodnej, nie miały wody w mieszkaniu; nosiły wiadra ze studni. Właścicielowi mieszkania dwie dobrze ubrane kobiety, które muszą same nosić wodę wydają się podejrzane, każe im się wyprowadzić: aryjki miałyby służącą. Niedługo potem na Sandomierskiej pojawia się Mieczysław Nojar, który ma pokój dla dwóch osób. Obremscy początkowo mieli się ukrywać osobno, jednak decydują, że łatwiej im będzie wytrwać we dwoje, wspierając się nawzajem.