Niemcy byli panami życia i śmierci Żydów. Pozw...

Niemcy byli panami życia i śmierci Żydów. Pozwalali im żyć, korzystać z mienia i pracować dla nich, dopóki odpowiadało to ich interesom. Formalnie Żydzi byli własnością partii SS, która ich wypożyczała szopom lub placówkom do pracy za opłatą 5 zł od głowy za dzień. Firmy odliczały około 2 zł za utrzymanie (zależnie od miejscowości), tj. za zupę i kilka deka chleba dziennie. Resztę, około 3 zł od osoby, wnosiły do Banku Emisyjnego na rachunek SS.

Autor napisał pamiętnik ukrywając się po tzw. aryjskiej stronie. Wiadomo, że nie doczekał wyzwolenia. Pamiętnik przekazali do ŻIH pisarze: Helena Boguszewska i Jerzy Kornacki.
Autor opisuje w pamiętniku: oblężenie Warszawy w 1939 roku; początki okupacji niemieckiej, prześladowanie Żydów, łapanki na roboty przymusowe; utworzenie getta; opis życia codziennego w getcie: napływ przesiedleńców, głód, epidemia; wielką akcję wysiedleńczą latem 1942 r.; selekcje robotników w szopach; warunki życia w getcie szczątkowym; szantaże grożące Żydom po tzw. aryjskiej stronie; rolę policji polskiej i Żydowskiej Służby Porządkowej.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 23-26, 95-96, 116-17, 140-142, 155-156, 178-179, 205-208 (fragmenty)