Neumanowie starają się nie sprzedawać biżuteri...

Neumanowie starają się nie sprzedawać biżuterii, którą ukrywają u przyjaciół – Kazimierza Raczyńskiego i jego żony, a także u zaufanej współpracownicy Tadeusza Neumana, Boli Grabowskiej – u tej ostatniej kosztowności ukryte są pod węglem. Potrzebują pieniędzy; postanawiają sprzedać parcele na Berezyńskiej. Umawiają się z nabywcą, Leonem Pleśniarowiczem, jemu i jego szwagrowi sprzedają dwie parcele. Podpisują prywatną umowę sprzedaży, obiecując sobie wpisanie prawa własności do akt hipotecznych po zakończeniu wojny. Zysk ze sprzedaży gruntu pozwala im utrzymać się przez około osiem miesięcy. Nie odmawiają sobie jedzenia, starają się jednak unikać żywienia się na mieście – nie tylko z powodu oszczędności, ale też ze względu na bezpieczeństwo. Obiady zapewnia im ich gospodyni, pani Scipio del Campo. Śniadania i kolacje przygotowują sobie sami, mają kuchenkę elektryczną.