Marysia Miller dociera ze swoim szwagrem Marki...

Marysia Miller dociera ze swoim szwagrem Markiem na stację kolejową. Jest też z nimi inżynier Fluk i jego żona, u których ukrywali się kilka dni. W zamieszaniu inżynier i Marek wskakują sami do pociągu, kobiety zostają na peronie. Marysia krzyczy coś, zwraca na siebie uwagę szmalcowników, którzy ją napastują; zabierają jej ostatnie grosze. Marysia idzie przez las, siada przy drodze; jest zrezygnowana, chce się oddać w ręce Niemców. Spotyka ją młody chłopak, radzi jej się ukryć w głębi lasu, obiecuje przynieść jej żywność i coś do picia. Po kilku godzinach oczekiwania Maria rusza dalej, na polu za lasem spotyka rolnika, który częstuje ją mlekiem i daje jej kawałek chleba. Zachęca ją też, żeby starała się ratować. Ma próbować dostać się do wieczornego pociągu do Warszawy. Na drodze spotyka znowu tego samego chłopaka, który niesie dla niej żywność, ma też beret, którym Marysia może zakryć włosy. Spotkanym na stacji szmalcownikom chłopak tłumaczy, że jedzie z bogatą Żydówką do Warszawy, gdzie dostanie pieniądze, którymi podzieli się z nimi po powrocie. Udaje im się wsiąść do pociągu, docierają d Warszawy.