Chaim Hasenfuss jako naoczny świadek wybuchu I...

Chaim Hasenfuss jako naoczny świadek wybuchu II wojny światowej spisał swoje refleksje na temat przyczyn zaatakowania Polski przez Niemcy i Rosję na 25 – 28 stronie swojego pamiętnika.

Autor zebrał wszystkie swoje zapiski z dwóch lat od 1939 do 1941roku w postaci dziennika prowadzonego po polsku i po angielsku „Diary” oraz krótkich artykułów. Dziennik to zapiski dotyczące oblężenia Warszawy, początków okupacji (m. in. o pracach przymusowych) oraz życia w getcie warszawskim. Diary to skrócona wersja dziennika w języku angielskim.
W pamiętniku znajdują się refleksje na temat: genezy upadku Polski – krytyka polityki przedwojennego państwa polskiego; świadka naocznego; streszczenie wypowiedzi Heinricha Heinego dotyczące sytuacji politycznej Niemców, Polaków i Żydów; przypomnienie prześladowań Żydów w różnych epokach; refleksje na temat czołowego dowódcy wojsk niemieckich – Ludendorffa – jego stosunku do Żydów oraz stosunku do Polski; refleksje o dyktaturze i dyktatorach; sytuacja demograficzna Francji w 1939 roku w oświetleniu książki Jeana Giraudoux „Pleins pouvoirs”.

Publikacja: Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993, s. 35-40 (fragment)