Brak potrzeby istnienia wśród tych, którzy str...

Brak potrzeby istnienia wśród tych, którzy stracili najbliższych i przeżyli getta: „Mówiąc to wszystko jestem naprawdę bardzo spokojny. Po stracie moich najbliższych nie czuję żadnej potrzeby istnienia, a tym samym przeciwstawienia się losowi. Brak w dalekiej nawet perspektywie możliwości ugruntowania nowego życia, bezmiar otaczającego nas bestialstwa, przeżyta tragedia getta zohydziły mi dostatecznie całą współczesność. Przyszłość była nieprawdopodobna, a przeszłość ohydna. Dlatego właśnie należałem do owych niewielu spokojnych w wagonie i argumentacją moją, aby jechać bodaj do piekła, ale bez nerwów, trafiłem do przekonania pewnej grupy ludzi i – zabraliśmy się do jedzenia.”

Archiwum ŻIH; 302/139

Natan Żelechower (Jan Kurczab)

bez tytułu

Warunki życia w getcie warszawskim. Pobyt w schronach po wielkiej akcji 1942 r., wywózka do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Cierpienia więźniów Majdanka. Transport do Auschwitz, pobyt w obozie w Jawiszowicach, praca w kopalni. „Marsz śmierci” do Wodzisławia Śląskiego i ewakuacja do Buchenwaldu. Praca w obozach Ohrdruf i Crawinkel (w kamieniołomach). Piesza ewakuacja do Buchenwaldu. Wyzwolenie, sytuacja byłych więźniów po wyzwoleniu.
Autor był z zawodu technikiem dentystycznym. Pamiętnik, spisany po wojnie, przekazał Żydowskiej Komisji Historycznej w Krakowie. Zbieżność jego przybranego nazwiska z nazwiskiem publicysty prasy krakowskiej i działacza społecznego jest przypadkowa.

Publikacja: Natan Żelechower, Siedem obozów, „Biuletyn ŻIH”, nr 4 (68),
1968, s. 7-51 (skrót); Pamiętniki z getta warszawskiego, Warszawa 1993,
s. 46-47, 86-89, 129-135 (fragmenty)