15 VIII ogłoszono zarządzenie, że mieszkańcy m...

15 VIII ogłoszono zarządzenie, że mieszkańcy mieli opuścić wszystkie mieszkania na południe od parzystej części ulicy Leszno. Jednocześnie Umsiedlung-Kommando przydzielało w innych częściach getta domy na szopy i różne placówki. Pracujący otrzymywali dzięki temu dach nad głową, niestety rodziny nie były chronione już przed wysiedleniem. Domy te, a niekiedy całe ulice, były chronione przez Werkschutzów, rekrutowanych na ogół z służby porządkowej, którzy nie wpuszczali nikogo do pracowników firm. Wielu ludzi zostało bez dachu nad głową, cześć chowała się w opuszczonych domach.

Część V. Likwidacja getta warszawskiego.
Przebieg wielkiej akcji likwidacyjnej w getcie warszawskim w lipcu i sierpniu 1942 roku. Samobójstwo A. Czerniakowa. Relacja uciekiniera z Treblinki. Próby uniknięcia wysiedlenia poprzez uzyskanie zaświadczeń o zatrudnieniu.
Autor był lekarzem, uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r.,
następnie do maja 1940 r. przebywał w Pińsku, skąd przedostał się do Warszawy. W getcie był kierownikiem sierocińca przy ul. Wolność. 7 sierpnia 1942 r. (pod jego nieobecność) Niemcy wywieźli dzieci i personel sierocińca). Następnego dnia autor wydostał się na tzw. aryjską stronę. Ukrywając się spisywał wspomnienia (pozostawił plan dzieła w 6 częściach). W 1943 r. zgłosił się do Hotelu Polskiego, został wywieziony do Bergen-Belsen, zginął w Auschwitz. Pamiętnik dostarczyła do Żydowskiej Komisji Historycznej siostra autora.